Dan heb je het échte verhaal nodig, om beleid te laten aansluiten op de realiteit. Dat betekent: gestoeld zijn op aanwezige kennis en als bouwsteen voor de maatschappij. Dat verhaal voelt soms ongemakkelijk. Kritiek, vergeten aspecten, emoties, onderschatte belangen, ontwerpfoutjes en ideeën die afwijken van bedachte plannen. Maar beter nu dan te laat.
Met beleidsjournalistiek halen we de echte verhalen op. We gebruiken journalistieke methoden en technieken, zonder dat die (per se) tot een vaststaand middel leiden. Denk aan een toolbox, essays, workshops veldwerk, de rol van critical friend of een schetsboek waarin inwoners de toekomst van hun stad kunnen teken. Het product kan elke vorm hebben, mits de impact maximaal is. Dus óók een krant, magazine, filmpje of site.
Met beleidsjournalistiek maken we merkbaar wat je meetbaar hebt gemaakt. We maken beleid begrijpelijk. En grijpbaar. We tonen de effecten van beleid. We brengen rapporten tot leven. Of maken real life juist tastbaar voor de beleidskamer.